De geschiedenis van de mensheid begint met de nomadische volkeren die de aarde bewoonden. Dit waren de jagers en verzamelaars uit de prehistorie. Omstreeks 10.000 voor onze jaartelling begonnen de nomaden van de Vruchtbare Maansikkel zelf gewassen te verbouwen en ontstonden de eerste agrarische samenlevingen. Sedentarisatie was het gevolg en later werden de eerste dorpen en steden gebouwd in het oude Mesopotamië.

Jagers en verzamelaars

De oudste nomadische volkeren onderhielden zichzelf door middel van het verzamelen van bessen en wilde planten en het jagen van dieren. Dit leverde genoeg voedsel op voor de rondtrekkende families. Een nomadische cultuur kenmerkt zich door de vorming van kleine groepen die geen vaste woonplaats hebben. De nomaden trekken van het ene gebied naar het andere gebied en verzamelen het voedsel dat voorhanden is. Een hedendaags voorbeeld van jagers en verzamelaars is de Inuït bevolking van Groenland en omstreken, hoewel sedentarisatie ook daar in toenemende mate plaatsvindt.

Veenomaden

Naast de jagers en verzamelaars waren er ook nomaden die met hun vee rondzwierven. De rondtrekkende herdersvolkeren uit de bijbelse geschiedenis zijn ons allen bekend. Deze nomadische stammen trokken van weide naar weide om hun vee te laten grazen. Ook tegenwoordig zijn er nog veenomaden te vinden, zoals de Tuaregs in de Sahara en de Maasai in Kenia. Verder zijn er zee- en riviernomaden die van de visserij leven, bijvoorbeeld de Guato die langs de Paraguay rivier rondtrekken.

Gezonde circulatie

Nomaden leven in volstrekte harmonie met de natuur. Ze nemen van de natuur wat voorhanden is en door rond te trekken geven ze de natuur de tijd om te regenereren. Van roofbouw is dus geen sprake! De vruchtbare velden zijn voor alle nomaden toegankelijk. Alles is van iedereen. Circulatie is van levensbelang, zowel voor de nomaden zelf als voor de natuurlijke omgeving. Er is geen notie van (lands)bezit. Daarom zijn de rondtrekkende nomadische groepen sociaal egalitair en hebben een niet-hiërarchische structuur.

Domesticatie

Nomaden hebben het helaas steeds moeilijker in onze geciviliseerde wereld van vandaag. Het grootste deel van de mensheid leeft momenteel in steden en dorpen. Het sedentarisatieproces heeft ervoor gezorgd dat de velden werden toegeëigend. Eigendom, bezit en status deden hun intrede in de wereld. De vruchtbare velden zijn ‘op slot’ gezet en onderworpen aan domesticatie. Een natuurlijke circulatie is aan banden gelegd. Het gevolg is constipatie in al haar verschijningsvormen, zoals de ernstige milieuvervuiling waar wij tegenwoordig mee kampen.